های پات

تست HiPot-های‌پات:

در واقع يك روش اندازه‌گيري نيست بلكه پروسه‌اي است كه مقاوم بودن عایق در برابر ولتاژ بالا را مشخص می‌کند. همانگونه که مي‌دانيد اين گونه ازدياد ولتاژهای سيستم بنا به دلايل مختلف از قبيل سوئچينگ و صاعقه و… در شرايط کار نرمال به‌وجود مي‌آيند.
اين تست با تعيين ولتاژ و زمان مشخص، پيوستگي عايقي مناسب توليدات را مشخص مي‌‍کند بدين گونه که، آيا شکست دي الکتريک در مجموعه تجهيزات يا هادي وجود دارد يا اتفاق خواهد افتاد يا خير؟ در خصوص تابلوهای برق می‌توان گفت نتيجه آزمون هنگامي رضايت بخش است که در عايق‌بندي تابلو خرابي از قبيل شکستگي مقره، شکست عايقي و يا جرقه‌زدن بر روي تجهيزات اتفاق نیفتد. آنگاه تجهيز مورد تست در شرايط کار نرمال خود بدون هيچ مشکلي راه اندازي مي‌گردد. ضمنا اين تست براي آشکارشدن اشتباهات صورت گرفته توسط نفرات خط توليد، مشکلات طراحي و نيز همچنين فضاي نامناسب بين قطعات ايده آل است. این تست می‌تواند با اعمال ولتاژ AC یا DC انجام گیرد. تست با هر کدام از روش‌های اعمال ولتاژ (DC , AC) مزایا و معایب خاص خود را داراست و در واقع به تجهیز مورد تست وابسته است.

در تست میگر ولتاژ و زمان اندازه‌گیری کمتری نسبت به تست hipot در نظر گرفته می‌شود. این تست معمولا برای یک دقیقه یا کمتر با اعمال ولتاژ متوسط برای تست لحظه‌ای جهت بررسی عایق بودن در شرایط محیطی موجود استفاده می‌کنند. در حالی که تست hipot برای ولتاژ‌های بالاتر می‌باشد و با اعمال تدریجی ولتاژ در طول ۱۵ دقیقه و خواندن مقادیر با فواصل هر دقیقه یکبار انجام می‌شود.

تست میگر معمولا با ولتاژ‌های کمتر از ولتاژ نامی هادی انجام می‌شود و در نتیجه به تجهیز تحت تست آسیبی وارد نمی‌شود. در حالی که آزمایش پتانسیل بالا (hi-pot) ولتاژی بیش از ولتاژ نامی هادی و در نتیجه فشارهای الکتریکی زیادی را به عایق اعمال می‌کند تا باعث شکست در یک نقطه مانند انتهای کابل‌های ضعیف از نظر عایق بودن کابل شود. لازم به ذکر است تست HIPOT نسبت به محیطی که تست در آن انجام می‌شود حساس است و اگر تست به درستی انجام نشود می‌تواند به عایق تحت تست آسیب وارد کند. به همین دلیل آن را تست مخرب در نظر گرفته‌اند.