ردیاب سیم و کابل و لوله

اجزا ردیاب کابل 

  ردیاب مدار از سه بخش فرستنده، گیرنده و پراب تشکیل شده است.   

فرستنده : فرستنده به یک سر مدار مانند پریز برق متصل است. سیگنالی را ارسال می کند که در طول سیمی که به آن متصل است حرکت می کند.

گیرنده: گیرنده برای تشخیص سیگنال ارسال شده از طریق مدار الکتریکی استفاده می شود. معمولاً یک واحد دستی است. در انتهای دیگر مدار استفاده می شود. هنگامی که گیرنده به کابل حامل سیگنال نزدیک می شود، با چراغ یا زنگ هشدار تعبیه شده در دستگاه به کاربر هشدار داده می شود.

پویشگر: گیرنده ردیاب مدار حاوی یک پراب است که سه حسگر را در خود جای داده است. یک حسگر میدان الکتریکی انتهای یک رسانا را تعیین می کند. سنسور میدان دیفرانسیل جهت هادی واقع در بالای زمین را تعیین می کند. سنسور القایی جهت هادی را که مدار را از زیر زمین منتقل می کند تعیین می کند. پراب مقداری انرژی الکتریکی را از طریق یک کلید تولید می کند، سپس میزان توان تولید شده توسط سیگنال مدار را تعیین می کند.

ویژگی های ردیاب کابل

1. وجود یک ترنسمیتر برای ردیابی کابل ها
2. قابلیت شناسایی کابل های داخل دیوار یا زیر زمین تا عمق ۲.۵ متر
3. ردیابی محل شکستگی و بریکر در مدارها
4. ردیابی محل لوله ها و جریانات آب در زیر زمین
5. توانایی ارسال سیگنال بطور خودکار
6. قابلیت خاموشی خودکار
7. اغلب دارای چراغ قوه برای کار در محیط های تاریک

مزایای ردیاب کابل

1. طول عمر بالا
2. ردیابی آسان کابل های موجود در ‏مسیرهای پنهانی
3. اندازه گیری و محاسبات دقیق
4. مناسب برای تمامی مناطق
5. صرفه جویی در زمان

اساس‌کار ردیاب سیم و کابل

وجود چوب و فلز به کمک سنسور‌های خازنی که در وسط دستگاه قرار دارند، قابل تشخیص است. تاثیر چوب و فلز بر میدان‌الکتریکی ایجاد شده بیشتر از هوا است و علت این امر داشتن ثابت دی‌الکتریک بالاتر اجزای چوبی و فلزی نسبت به نقاطی است که با هوا پر شده اند و سنسور های موجود از این تفاوت‌ها برای آنالیز اجزای دیوار بهره می‌برند و به صورت هم‌زمان از یک سنسور القایی برای تشخیص چوب و فلز استفاده می‌شود. انواع فلزات تغییر فازی را در میدان مغناطیسی ایجاد می کنند که تغییر فاز 90 درجه مربوط به فلزات غیر آهنی و تغییر فاز صفر درجه به مربوط به فلزات آهنی است.

استفاده از ردیاب سیم و کابل

مرحله 1

از یک تستر مدار استفاده کنید تا مطمئن شوید کابل یا سیمی که باید ردیابی شود قطع شده است. انتهای سیم یا کابل را از ترمینال یا خروجی که به آن متصل است جدا کنید یا از کانکتور مناسب برای وصل کردن سیم ردیاب به ترمینال یا پریز استفاده کنید. اگر از آداپتور استفاده نمی شود، گیره ها را از مولد صدا به سیم یا کابل قطع شده وصل کنید. یک گیره را در صورت وجود به سیم و گیره دیگر را به سیم زمین وصل کنید. در صورت عدم وجود زمین، هر دو گیره را به سیم های جدا شده وصل کنید.

مرحله 2

دکمه روشن/خاموش روی فرستنده را یک بار فشار دهید تا مولد صدا فعال شود. چراغ جلوی فرستنده را بررسی کنید. اگر چشمک می زند، فرستنده به درستی کار می کند.

مرحله 3

انتهای سیم ردیاب را نزدیک فرستنده نگه دارید در حالی که دکمه روشن/خاموش را در بالای ردیاب فشار داده و نگه دارید. به صدای بوق از ردیاب گوش دهید و چرخ حساسیت روی ردیاب را تنظیم کنید تا صدا به وضوح شنیده شود.

مرحله 4

انتهای ردیاب را روی سیمی که گمان می رود نقطه مبدا سیمی است که فرستنده به آن متصل است، نگه دارید. به صدای بوق از ردیاب گوش دهید. اگر صدای واضحی از ردیاب شنیده نشد، سیم های مشکوک دیگر را تست کنید. سیم را علامت گذاری کنید تا در صورت شنیده شدن صدای بوق، شناسایی در آینده آسان تر شود.

مرحله 5

اگر از هیچ یک از سیم‌های مشکوک صدایی شنیده نشد، این تست را چندین مرتبه روی سیم‌های مشکوک انجام دهید، زیرا شکستگی در خطوط مانع از ارسال سیگنال واضح توسط فرستنده می‌شود. هرگونه شکستگی در سیم ها یا کابل ها را تعمیر کنید و دوباره مراحل ردیابی سیم را انجام دهید.

توجه

• اگر از ردیاب کابلی استفاده نمی کنید، ردیاب را روی OFF قرار دهید.
• ردیاب را از رطوبت محافظت کنید.
• آسیب های احتمالی قطعات را بررسی کنید
• مدارهای الکتریکی دارای ولتاژ، ممکن است در صورت تماس باعث آسیب شما شوند. بنابراین باید قبل از ردیابی سیم های برق، مدار را از منبع جدا کنید. اما توصیه می کنیم از یک برقکار حرفه ای این کار را بخواهید.
• اگر می‌خواهید کابل یا سیم را ردیابی کنید، باید فرستنده را به TONE تغییر دهید و آن را به دو انتهای کابل یا سیم وصل کنید. به یاد داشته باشید که کابل خود را نگه دارید و دکمه TEST را فشار دهید. سپس گیرنده را به سمت سیم در دیوار یا سقف ببرید تا سیم را پیدا کنید.