هزینه ی دیماند

هزینه های دیماند چیست و چگونه در ساختار هزینه های انشعاب برق شما مورد سنجش قرار می گیرند؟

به عنوان یک مشترک، احتمالاً دو نوع هزینه در صورت حساب برق ماهیانه خود می بینید و پرداخت می کنید.

• اول همه اینها هزینه انرژی شما است، که با محاسبه ضرب کل مصرف انرژی شما در یک ماه (در واحد کیلووات ساعت در نرخ انرژی به دست می آید. ساده است.

• هزینه دیگری که در صورت حساب ماهانه خود خواهید دید کمی پیچیده تر است. آن چیزی است که تحت عنوان هزینه دیماند شناخته می شود و معمولاً به وسیله مشاهده بیشترین میزان قرائت شده توان که شما در هر یک از هزاران "فواصل تقاضا" نیاز دارید که یک چرخه صدور صورت حساب را تشکیل می دهند، محاسبه می گردد.

• در اغلب موارد، یک سنجش گر دیماند تقاضای توان شما (و میانگین آن) را در بازه های 15 دقیقه ای در طول یک ماه اندازه گیری و این اطلاعات را به اداره برق ناحیه شما گزارش می دهد. سپس میزان پیک کیلووات مصرفی گزارش شده در یک ضریب مشخص ضرب می گردد که هزینه های دیماند(درخواست) شما را مشخص می کند. به عنوان مثال، اگر اداره برق ناحیه شما، به ازای هر کیلووات(KW) ، 10 دلار دریافت نماید و نیاز به توان الکتریکی در مدت اوج تقاضا و مصرف شما در طول یک ماه 100 کیلووات باشد، شما 1000دلار برای هزینه های دیماند در آن ماه پرداخت خواهید نمود. به یاد داشته باشید، این مقدار در رأس هزینه انرژی شما قرار دارد. سه راه برای کاهش هزینه های دیماند(درخواست) و کمتر کردن هزینه های برق سازمان شما.

1-ارزیابی مصرف انرژی سازمان شما برای کاهش تقاضای پیک سریع ترین و ارزان ترین راه برای کاهش هزینه های دیماند(درخواست) برق شما این است که از مصرف درست خود اطمینان داشته باشید. برای کمک به کم کردن میزان تقاضای پیک، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• نصب تجهیزات با مصرف بهینه انرژی و یافتن راه های هوشمندانه برای کاهش مصرف انرژی در سازمان.

• کاهش سایز و توان تجهیزات خود به تناسب کار. تجهیزاتی که بزرگتر و پر مصرف تر از نیاز واقعی سیستم هستند، می توانند به طور غیر ضروری دیماند را افزایش دهند.

• برنامه ریزی مجدد در استفاده از اغلب فعالیت های نیازمند انرژی زیاد در زمان های با تقاضای بار پایین در روز. به این طریق، شما حتی می توانید مصرف خود و هر گونه درخواست ناگهانی در افزایش دیماند را کاهش دهید.

2-سرمایه گذاری بر روی یک سیستم انرژی خورشیدی پر بازده

یک راه عالی برای کاهش هزینه های دیماند این است که بر روی یک سیستم صفحات خورشیدی پر بازده سرمایه گذاری کنید که مستقیماً برق را از خورشید تولید می کند. اغلب در طول ساعات اوج مصرف این امر اتفاق می افتد و با این کار تقاضای برق شما از شبکه و نیز نیاز شما به حداکثر قدرت را کاهش می دهد. با این حال، به یاد داشته باشید که یک افزایش ناگهانی در تقاضا در یک روز ابری یا در شب، مثلاً وقتی که سیستم خورشیدی در تولید کامل نیست، همان هزینه دیماند بالا برای کل ماه را برای شما مانند زمانی که سیستم خورشیدی نصب نشده بود دارد. اینجاست که سیستم ذخیره سازی انرژی خورشیدی می تواند به شما کمک کند.

3-پیاده سازی راهکار ذخیره سازی انرژی

اگر بخواهید هزینه های تقاضای ماهانه برق از شبکه را به طور مداوم کاهش دهید، ذخیره انرژی از طریق باتری روش هوشمندانه ای برای انجام این کار می باشد. همانطور که مشاهده کردیم، حتی اگر غالب انرژی خود را از طریق یک سیستم خورشیدی تولید کنید، ممکن است هنوز به دلیل افزایش ناگهانی تقاضای برق، هنگامی که تابش خورشید را ندارید، هزینه های تقاضای بالا از شبکه را تجربه کنید. با ذخیره سازی انرژی تولیدی به وسیله صفحات خورشیدی درون باتری ها، و سپس توزیع این انرژی برای تأمین نیاز شما در زمان های اوج مصرف، می توانید نقاط پیک تقاضا از شبکه را کاهش داده و هزینه های دیماند ماهانه کمتری پرداخت کنید. قبل از اینکه شما بتوانید هزینه های دیماند(درخواست) سازمان خود را کاهش دهید، نیاز دارید که بدانید این هزینه ها از کجا آمده اند. از کمک اداره برق ناحیه خود برای تجزیه و تحلیل دقیق مصرف برق خود در طول ماه استفاده کنید. سپس، به دنبال راه هایی برای کاهش افزایش ناگهانی در درخواست برق از شبکه از طریق ترکیبی از استفاده کارآمد از سیستم در طول روز، یک سیستم خورشیدی برای بهبود مصرف انرژی سازمان شما و ذخیره سازی انرژی خورشیدی برای از بین بردن پیک های زمانی مصرف در هنگامی که خورشید قابل رویت نیست باشید. این راهکارها می توانند با ادغام با یکدیگر، هر ساله دهها هزار دلار در کسب و کار شما صرفه جویی ایجاد کنند.

دیماند : دیماند در واقع مقدار مصرف مجاز برق در یک فاصله زمانی مشخص میباشد. در ایران اندازه گیری مقدار مصرف مجاز برق، هر یک ماه میباشد. که مصرف کننده ها با توجه به نیاز خود هزینه اولیه آنرا پرداخت کرده و مجوز مصرف مازاد را دریافت میکنند. لذا مبلغ دیماند نمی تواند توجیهی قابل قبول و منطقی برای مشترک و مصرف کننده برق داشته باشد. زیرا وزارت نیرو به هیچ وجه توان تامین تقاضا ی همزمان کلیه مشترکین مطابق دیماند قراردادی آنها را ندارد و لذا محاسبه واخذ دیماند بر مبنای قدرت قراردادی مبتنی بر ادعائی نادرست و بی اساس است . لذا باید هزینه دیماند را به گونه ای دیگر توجیه و تفسیر و محاسبه نمود .

موضوع دیماند را از دیدگاهی دیگر می توان چنین توجیه و تفیسر کرد : مشترک باید هزینه مصرف خود را بپردازد که این مصرف هم شامل توان (دیماند) است وهم انرژی . یعنی مصرف دو جزء دارد : کیلووات و کیلووات ساعت . این استـدلال بـرای مشتـرک قابـل توجیه و پذیرش است . و هیچ اعتراض منطقی هم نمی تواند به آن داشته باشد . زیرا برق بر خلاف سایر کالاها ، کالایی غیر قابل انباشت و ذخیره سازی است و در هر لحظه ، میزان تولید و مصرف آن در شبکه باید باهم برابر باشند و لذا توان یا دیماند به معنای سرعت مصرف ، پارامتری مهم و حیاتی برای صنعت برق است . شبکه سراسری برق باید مطابق توان لحظه ای مصرف ، توان تولید کند و لذا مبنای اخذ هزینه دیماند ، باید توان مصرفی باشد نه توان قراردادی . برای محاسبه هزینه دیماند مصرفی یا قرائت شده ، این پارامترها می توانند ملاک محاسبه قرار گیرند :

1- دیماند ماکزیمم

2 ـ دیماند متوسط

3 ـ نسبت توان متوسط به ماکزیمم ، که همان ضریب بار است.

انتخاب هر یک از این پارامترها بعنوان شاخص محاسبه بهای دیماند مصرفی می تواند مشترک را در جهت مدیریت مصرف و مدیریت بار هدایت کند . زیرا مشترک به وضوح رابطه ای منطقی بین مصرف و هزینه های خود حس نموده و لذا تشویق به انجام مدیریت مصرف و مدیریت بار می گردد . اما وقتی مشترک رابطه ای منطقی بین مصرف و هزینه های آن احساس نکند وببیند که تغییر دیماند مصرفی از 0% تا 100% قدرت قراردادی تنها 10% تغییر در هزینه او ایجاد می کند ، دیگر انگیزه ای قوی برای مدیریت بار نخواهد داشت. هزینه دیماند اساس و انگیزه مدیریت بار است. برای آنکه مشترک مجبور و تشویق به مدیریت بار و کاهش دیماند مصرفی و افزایش ضریب بار خود گردد، باید بجای دیماند قراردادی دیماند مصرفی ملاک محاسبه هزینه دیماند قرار گیرد. محاسبه هزینه دیماند بر مبنای دیماند قراردادی ، علاوه بر تعطیل نمودن مدیریت بار، مشکل مهم دیگری را هم برای مشترک و هم صنعت برق ایجاد می کند. و آن این که مشترک برای کاهش هزینه دیماند خود ، به جای کاهش دیماند مصرفی به فکر کاهش دیماند قراردادی می افتد ، که این هم به زیان مشترک و هم به زیان صنعت برق بوده و هردو از این بابت متضرر و مغبون می شوند . زیرا مبلغ دیماند یک هزینه جاری و دیماند قراردادی یک کالای سرمایه ای برای مشترک محسوب می شود و مشترک برای کاهش هزینه های جاری خود مجبور به کاهش سرمایه خود می شود واز این بابت هم خود متضرر می شود و هم صنعت برق . زیان مشترک از این بابت است که کالای سرمایه ای خود را باید در یک بازار غیر رقابتی و به یک مشتری انحصاری یعنی صنعت برق به نصف قیمت و به شرایطی که خریدار تعیین می کند واگذارنماید و صنعت برق نیز باید هزینه ای به مشترک پرداخت کند که هیچ سودی برای او ندارد . زیرا در نتیجه کاهش دیماند هیچ ظرفیت اشغال شده ای در شبکه آزاد نمی گردد. لذا کاهش دیماند در شرایط فعلی هم به زیان مشترک و هم به زیان صنعت برق است . مگر آن که قانون برق موجود تغییر و شرایط را برای ایجاد بازار رقابتی برق فراهم کند . یک بازار واقعی ، نه مثل بازار بی رقابت و نمایشی موجود. یک بازار خرده فروشی که در آن مشترک بتواند دیماند اضافی خود را به هر کس که بخواهد و به قیمت توافقی واگذار کند . بازار واقعی برق یعنی همین . مثل آنکه هر مشترک تلفن می تواند خط ثابت یا موبایل خود را به هر کس که بخواهد به قیمت دلخواه بفروشد . باید برای برق هم چنین بازاری ایجاد شود نه آن که مشترک برای رهایی از هزینه دیماند ، مجبور به واگذاری آن در شرایطی انحصاری و غیر رقابتی و تحمیلی به شرکت برق گردد . لذا تا زمانی که چنین شرایطی فراهم نشده مبنای محاسبه دیماند باید دیماند مصرفی ماکزیمم یا متوسط و یا نسبت متوسط به ماکزیمم یعنی ضریب بار باشد و برای آن که صنعت برق هم از این بابت متضرر نشود باید هزینه دیماند قراردادی را روی دیماند مصرفی سرشکن کرد. به طوری که تغییری در درآمد شرکت های توزیع و هزینه های مشترک از بابت دیماند حاصل نشود .

منبع: ترازنامه انرژی سال 1381 آئین نامه تکمیلی وتعرفه های برق سال 1382 کارنامه شرکت توزیع برق مرکزتهران در سال1382